اگزما پوست چیست ؟ | انواع، علت و راهکارهای درمان

اگزما پوستی چیست ؟

اگزما (Eczema) یک بیماری پوستی است که گاهی ریشه ژنتیکی هم دارد. در این نوع از بیماری، پوست دچار خارش، سوزش، التهاب و قرمزی می‌شود. علت بیماری اگزما به طور قطع معلوم نیست؛ ولی این بیماری در افرادی که آلرژی دارند بیشتر دیده می‌شود. همه افراد و در هر سنی امکان ابتلا به اگزما را دارند؛ ولی دوره شناخته شده این بیماری بیشتر در ۵ سال ابتدایی عمر انسان اتفاق می‌افتد. اگرچه اگزما هم در کودکان و هم در بزرگ‌سالان اتفاق می افتد؛ ولی نشانه‌های بیماری در این گروه‌ها با یکدیگر فرق می‌کنند.

علائم اگزما در کودکان هم گاهی با یکدیگر متفاوت است؛ با این حال در حالت کلی نشانه‌های مشابهی در آن‌ها بروز خواهد کرد. کودکان از ۲ ماهگی در معرض ابتلا به اگزما هستند؛ این نوع از اگزما ممکن است تا ۵ سالگی هم ادامه داشته باشد. علائم اگزما در کودکان از قرار زیر هستند:

• قرمزی پوست،
• خشکی،
• خارش،
• التهاب،
• ایجاد یک برآمدگی در قسمت چانه و یا پیشانی کودک.

هرچه کودک بزرگ‌تر می‌شود، شدت بیماری در او بیشتر خواهد شد. زمانی که اگزما به اوج شدت خود برسد؛ پوست به‌شدت خشک می‌شود و با خارش شدیدی همراه است. هرچه مدت بیماری طولانی‌تر باشد؛ عوارض بیماری هم شدیدتر و غیرقابل‌تحمل‌تر می‌شود. اگزما پوستی در کودکان ممکن است حتی پس از درمان کامل، بعد از مدتی دوباره عود کند و مشکلات جدیدی را به وجود بیاورد.

نشانه‌های اگزما در بزرگ‌سالان بیشتر در نواحی گردن، پشت زانوها، آرنج، کف دست، کف پا و صورت دیده می‌شود. عوارض ناشی از اگزمای بزرگ‌سالان، خشک شدن شدید پوست و پوسته‌پوسته شدن آن است. گاهی به علت عدم درمان به‌موقع و یا خشکی و خارش شدید پوست، زخم‌هایی هم در بدن به وجود می‌آیند. این زخم‌ها در برخی اوقات به زخم‌های بزرگ و عفونی تبدیل می‌شوند.

انواع اگزما

بسته به اینکه اگزمای پوستی چه نشانه‌هایی از خود بروز داده و با چه شدتی بر روی بدن ایجاد شود؛ به انواع مختلفی تقسیم‌بندی می‌شود. در حال حاضر انواع اگزما که در علم پزشکی شناخته شده‌اند؛ از قرار زیر هستند:

درماتیت تماسی (Contact Dermatitis)

در بیماری درماتیت تماسی، پوست به‌شدت دچار حساسیت می‌شود. علت واکنش التهابی پوست و ایجاد این نوع از اگزما، قرار گرفتن مستقیم در معرض عوامل شیمیایی است. برای مثال خانم‌های خانه‌دار، کارگران ساختمانی و نقاشان از گروه‌هایی هستند که بیشتر در معرض ابتلا به درماتیت تماسی قرار دارند. درماتیت تماسی می‌تواند باعث ایجاد خشکی و ترک بر روی پوست شود؛ این نوع از اگزما بیشتر ناحیه دست و صورت را درگیر خواهد کرد. به طور معمول صابون‌ها، حلال‌ها و شوینده‌ها دلیل اصلی ایجاد این نوع اگزما هستند. حتی تماس دائمی با آب هم می‌تواند از علل ایجاد درماتیت پوستی باشد.

اگزمای دیس هیدروتیک (Dyshidrotic Eczema)

اگزمای دیس هیدروتیک یکی از انواع اگزما است که در آن پوست بدن دچار تاول‌های پوستی می‌شود. این تاول‌ها بیشتر بر روی دست‌ها و پاها ایجاد می‌شوند و حالتی برجسته دارند. به علاوه تاول‌های ایجادشده بر روی پوست معمولا دردناک هستند. این نوع اگزما حتی بعد از درمان کامل هم می‌تواند دوباره عود کند و موجبات ناراحتی شخص را فراهم نماید. اگزمای دیس هیدروتیک در واقع یک واکنش آلرژیک به موادی مانند فلزات هستند. همچنین حساسیت‌های فصلی هم می‌توانند این نوع از اگزما را به وجود آورند. در کنار این‌ها افرادی که در معرض هوای گرم و مرطوب هستند، زیاد عرق می‌کنند یا استرس زیادی دارند؛ بیشتر از دیگران در معرض ابتلا به این نوع اگزما قرار دارند.

اگر به هر علتی در معرض موادی مثل کبالت، نیکل یا کروم هستید؛ احتمال ابتلای شما به این نوع اگزما به‌شدت زیاد است. اگزمای دیس هیدروتیک با خارش شدید پوست و ترکیدن تاول‌های پوستی شروع می‌شود. این موضوع رفته‌رفته باعث پوسته‌پوسته شدن، خشکی و قرمزی پوست می‌شود. خشکی پوست در نهایت باعث ترک خوردگی و ایجاد زخم‌های جدید بر روی پوست می‌شود که اغلب هم بسیار دردناک خواهد بود.

اگزمای نومولار (Nummural Eczema)

اگزمای نومولار یک بیماری مزمن محسوب می‌شود. در این نوع از اگزما لکه‌هایی به شکل سکه در پوست ایجاد می‌شوند که احساس خارش و سوزش شدیدی در آن‌ها وجود دارد. گاهی بعد از خارش شدید پوست، مایع شفافی هم از لکه‌ها خارج می‌شود. این نوع از اگزما که به نوع عددی هم شهرت دارد؛ زمانی ایجاد می‌شود که پوست دچار سوختگی شده یا جای نیش حشرات بر روی آن باقی مانده باشد. اگزمای نومولار در مردان رایج‌تر است و معمولا در سنین 55 تا 65 سالگی بروز پیدا می‌کند.

درماتیت ساکن (Statis Dermatitis)

درماتیت ساکن یا وریدی بیشتر در قسمت ساق پاها ایجاد می‌شود؛ علت اصلی بروز این نوع اگزما مشکل در سیستم گردش خون و واریس است. علائم درماتیت ساکن به‌شدت و ضعف اگزما بستگی دارد. خشکی پوست، قرمزی، متورم شدن و خارش پوست از نشانه‌های اگزمای ساکن هستند. این بیماری بیشتر در افراد بالای 50 سال ظاهر می‌شود.

درماتیت سبورئیک (Seborrheic Dermatitis)

درماتیت سبورئیک بیشتر در سر و صورت و پاها ایجاد می‌شود و یک بیماری مزمن و سخت درمان است. این اگزما هم در کودکان و هم در بزرگ‌سالان قابل شیوع است. لکه‌های ایجاد شده توسط این اگزما بر روی پوست و یا اندام تناسلی به‌شدت خارش دارند؛ این خارش‌ها گاهی به قدری زیاد است که باعث خونریزی محل مبتلا می‌شود. درمان دیرهنگام این اگزما می‌تواند خطرات جدی برای فرد در بر داشته باشد. از مهم‌ترین علائم این نوع اگزما می‌توان به زرد و چرب شدن پوست و پوسته‌پوسته شدن آن اشاره کرد. دلایل اصلی ابتلا به این نوع اگزما را می‌توان ارث، استرس، پوست چرب، عدم شستشوی مناسب پوست و شرایط آب و هوایی دانست.

درماتیت عصبی (Neurodermatitis)

درماتیت عصبی یکی از انواع اگزما است که در واقع خود شما به دست خودتان آن را ایجاد خواهید کرد! زمانی که شما لباس تنگی را می‌پوشید یا در شستشوی قسمت‌های مختلف پوست دقت کافی را به کار نمی‌گیرید؛ در این قسمت‌ها احساس خارش خواهید کرد. خاراندن مکرر این قسمت‌ها می‌تواند باعث ضخیم شدن پوست در این نواحی شود. به همین دلیل است که بسیاری از ما در نواحی قوزک پا، قسمت خارجی ساعد، بازو، پشت گردن و ناحیه تناسلی به درماتیت عصبی دچار می‌شویم.

درماتیت اتوپیک (Atopic Dermatitis)

اتو‌پیک یک نوع از اگزما است که گاهی با آسم و تب یونجه همراه می‌شود و در کودکان خردسال شایع‌تر است. پوسته‌پوسته شدن پوست بدن و خارش‌های شدید در پوست از نشانه‌های این نوع اگزما هستند. گاهی خارش‌ها به قدری شدید می‌شوند که باعث تغییر رنگ و ضخیم شدن پوست بدن خواهند شد. زخم‌هایی که به علت خارش شدید در بدن ایجاد می‌شوند؛ عفونت پوست را به دنبال دارند که زمینه‌ای برای ابتلا به بیماری‌های ویروسی و باکتریایی خواهد بود.

درماتیت پوشک (Irritant Diaper Dermatitis)

یکی از شایع‌ترین انواع اگزما در کودکان و نوزادان، درماتیت پوشک است. این نوع از اگزما بیشتر در نواحی دیده می‌شود که با استفاده از پوشک پوشانده می‌شوند. علت اصلی بروز این نوع از اگزما، قرار داشتن قسمت‌های زیر پوشک در معرض رطوبت ادرار و مدفوع است. همچنین عدم تعویض به‌موقع کودک و حرکت کردن او با پوشک کثیف، می‌توان علائم این نوع از اگزما را تشدید کند.

عوامل موثر بر شدت یافتن اگزمای پوستی

زمانی که پوست شما دچار اگزما می‌شود؛ می‌توانید با انجام برخی از کارها از شدت یافتن این بیماری جلوگیری کرده و درمان آن را تسریع ببخشید. عوامل مختلفی هستند که می‌توانند باعث افزایش شدت اگزما بر روی پوست شوند. از اصلی‌ترین این عوامل می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• قرار گرفتن در معرض گرما و عرق کردن،
• استرس و نگرانی،
• عدم استفاده از مرطوب‌کننده‌های مناسب برای حفظ رطوبت پوست و جلوگیری از خشکی آن،
• پوشیدن لباس‌های پشمی و یا پلاستیکی،
• پوشیدن لباس‌های تنگ،
• استفاده از صابون‌ها و شوینده‌های نامناسب، خشن و معطر که می‌توانند باعث ایجاد خشکی، خارش و التهاب شوند.
• قرار گرفتن دائمی در معرض مواد شیمیایی یا حلال‌ها،
• عوامل محیطی و تغییرات ناگهانی آب و هوا.

بهترین راه برای جلوگیری از تشدید اگزما و برطرف کردن علائم آن از روی پوست، مراقبت صحیح از پوست است. شما باید همواره از شوینده‌هایی استفاده کنید که با پوستتان سازگاری دارند. به علاوه باید از خاراندن بیش از حد پوست خود خودداری کرده و از خشک شدن بیش از حد آن جلوگیری کنید.

تشخیص اگزما

اگزما یک بیماری پوستی و قابل مشاهده است؛ به همین دلیل عموما پزشکان با نگاه کردن به سطحی که دچار اگزما شده و با پرسیدن شرح‌حال بیمار می‌توانند آن را تشخیص دهند. برخی از انواع اگزما هم با آلرژی همراه است که پزشکان در این موارد آزمایش آلرژی را برای بیمار تجویز می‌کنند. هرگاه که متوجه خارش و یا قرمزی غیرمتعارف در هر نقطه از پوست بدن خود شدید؛ حتما در اسرع وقت به پزشک مراجعه کنید.

گاهی یک قسمت از پوست دچار خارش و التهاب می‌شود؛ ولی در کوتاه‌مدت و با استفاده از کرم مرطوب‌کننده و یا پمادهای ضد حساسیت این خارش و التهاب برطرف خواهد شد. ولی اگر خارش و التهاب پوست رو به گسترش رفت و ایجاد زخم و یا تاول کرد؛ حتما باید به پزشک مراجعه کنید.

وقتی به پزشک مربوطه مراجعه کردید باید تمام اطلاعات خود را در اختیار وی قرار دهید. برای مثال باید بگویید که با خوردن چه غذاهایی به این خارش غیرمنتظره مبتلا شده‌اید؟ آیا در معرض مواد شیمیایی و یا شوینده‌ها بوده‌اید؟ اگر یک فرد مضطرب و به قولی استرسی هستید؛ حتما این موضوع را به پزشک خود اطلاع دهید. به علاوه اگر بعد از شنا کردن و یا حمام رفتن دچار خارش و التهاب پوست شده‌اید؛ حتما با پزشک خود این نکات را در میان بگذارید.

داروهای درمان اگزما

در بسیاری از موارد برای درمان اگزما از داروهای ضد حساسیت استفاده می‌شود که می‌توانند التهابات پوستی را برطرف کنند. از مهم‌ترین داروهایی که برای درمان اگزما استفاده می‌شوند؛ می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• آنتی‌هیستامین : آنتی‌هیستامین یک داروی ضد آلرژی است که معمولا از سوی پزشک برای تسکین و درمان اگزما تجویز می‌شود. آنتی‌هیستامین و دیفن هیدرامین از جمله داروهای تسکین‌دهنده اگزما هستند.
• کورتیکواستروئید : کورتیکواستروئید یک داروی موضعی است که برای کم کردن خارش، سوزش و التهاب پوست تجویز می‌شود.
• پردنیزولون : پردنیزولون از جمله داروهای خوراکی است که می‌تواند عوارض ناشی از اگزما را کم کند.
• آنتی بیوتیک : در صورتی که اگزمای شما عفونی شده باشد؛ پزشک برای درمان این عفونت‌ها از آنتی بیوتیک کمک می‌گیرد.

روش‌های درمان اگزما

علاوه بر این داروها، از روش‌های خاصی هم برای کاهش التهاب ناشی از اگزما و برطرف کردن اثرات آن استفاده می‌شود که از جمله آن‌ها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

نور درمانی

نور درمانی معمولا در مواردی استفاده می‌شود که اگزما رو به پیشرفت بوده و شدت آن افزایش پیدا کرده است. در این روش پوست شما در معرض نور ماورا بنفش قرار می‌گیرد تا زخم‌ها و بثورات پوستی شما در اثر تابش این نور رو به بهبودی بروند.

کمپرس سرد

خنک کردن پوست گاهی به جذب بهتر دارو کمک می‌کند. افرادی که می‌خواهند از کرم کورتیکواستروئید طبق تجویز پزشک استفاده کنند؛ بهتر است قبل از مصرف این دارو حتما کمپرس سرد انجام دهند. با این روش پوست خنک و مرطوب شده و دارو راحت‌تر جذب می‌شود.

حمام کردن

پوست‌هایی که دچار اگزما می‌شوند؛ عموما خشک، شکننده و ملتهب هستند. برای رطوبت رسانی به این نوع پوست‌ها، حمام رفتن بهترین گزینه است. البته برای حمام کردن باید به این نکته توجه کنید که آب مصرفی نه خیلی گرم و نه خیلی سرد باشد. از صابون‌های عطری و خشن هم نباید استفاده کنید. به علاوه بعد از استحمام حتما پوست خود را با یکی از روغن‌های طبیعی و یا پمادهای شیمیایی و مرطوب‌کننده کاملا ماساژ دهید.

رعایت یک رژیم غذایی خاص

برخی از غذاها مانند ماهی، لوبیا، عدس، برخی از میوه‌ها، برخی از سبزیجات، زردچوبه و دارچین خاصیت ضدالتهابی دارند. افرادی که دچار حساسیت پوستی می‌شوند؛ بهتر است که در رژیم غذایی خود از مواد غذایی فوق استفاده کنند. در کنار این موارد برخی از غذاها مانند گوجه، بادمجان و غذاهای سرخ‌شده و فست فودها می‌تواند باعث تشدید حساسیت و اگزما بشوند. بنابراین یک رژیم غذایی مناسب می‌تواند علاوه بر تسکین دردهای ناشی از اگزما، برای درمان آن هم موثر باشد.

استفاده از شوینده‌ها و صابون‌های مناسب

برای شستشوی پوست خود بهتر است از صابون‌های ملایم و غیر عطری استفاده کنید. صابون‌های خشن و قلیایی باعث تشدید اگزما و خشکی شدید پوست می‌شوند. همچنین برای شستشوی لباس‌های خود هم از مواد ملایم‌تر استفاده کنید. سعی کنید از نرم‌کننده‌هایی که عطری هستند برای لباس‌های خود استفاده نکنید.

دوری از گرما

هوای گرم، قرار گرفتن در کنار بخاری، شوفاژ و یا آتش مستقیم می‌تواند باعث بیشتر شدن علائم اگزما بشود. هرچه پوست خشک‌تر و گرم‌تر باشد؛ خارش و التهاب آن بیشتر می‌شود. بنابراین برای کاهش شدت اگزما در فصل زمستان، بهتر است از بخور آب سرد استفاده کنید. به علاوه در فصل تابستان هم از قرار گرفتن در معرض نور مستقیم خورشید خودداری کنید.

حفاظت پوست از سرما

به خوبی می‌دانید که سرمای زیاد می‌تواند باعث خشکی و خشن شدن پوست شود؛ بنابراین در فصول سرد سال سعی کنید که پوست صورت و دست‌های خود را کاملا بپوشانید.

طب سوزنی

استفاده از طب سوزنی برای درمان اگزما می‌تواند به طور موثری باعث رفع خارش و بهبود التهاب پوستی شود.

ماساژ پوستی

شما می‌توانید برای ماساژ پوستی از یک ماساژور خوب کمک بخواهید که این کار را با استفاده از روغن‌های طبیعی و یا روغن‌هایی که پزشک برای شما تجویز کرده است؛ انجام می‌دهد. ماساژ پوست علاوه بر اینکه گردش خون را بهبود می‌بخشد؛ می‌تواند التهاب و خارش پوست را کاهش دهد. زیرا در این شیوه از مواد خاصی استفاده می‌شود که تا حد زیادی خارش را تسکین می‌دهند.

حفظ آرامش

کسانی که اضطراب دارند؛ باید سعی کنند عامل تحریک‌کننده استرس خود را از پیش رو بردارند. انجام کارهایی مانند یوگا و مدیتیشن و یا کمک گرفتن از تکنیک‌های آرامش‌بخش باعث تسکین استرس می‌شود. کاهش استرس به طور مستقیم می‌تواند بر روی شدت اگزما تاثیر بگذارد.

درمان‌های خانگی درمان اگزما

علاوه بر روش‌های دارویی که پزشکان برای درمان اگزما پیشنهاد می‌دهند؛ می‌توانید از برخی از درمان‌های خانگی هم برای کاهش شدت این بیماری یا حتی از بین بردن کامل آن استفاده کنید. بهترین مواد طبیعی که برای درمان اگزما از آن‌ها استفاده می‌شود از قرار زیر هستند:

روغن گل مغربی

از روغن گل مغربی به صورت موضعی و برای تسکین پوست دارای اگزما استفاده می‌شود. این روغن جنبه خوراکی هم دارد و می‌توان برای بهبود اگزما آن را مصرف کرد. این روغن به دلیل داشتن اسیدهای چرب امگا ۶ و اسید گاما لینوتیک در جلوگیری از التهاب پوست نقش مهمی دارد.

روغن نارگیل

روغن نارگیل را می‌توان به عنوان یک مرطوب‌کننده برای پوست استفاده کرد. این روغن خاصیت ضد باکتری دارد و باعث از بین رفتن باکتری‌ها بر روی پوست می‌شود؛ در نتیجه از بروز عفونت‌های پوستی جلوگیری می‌کند. استفاده از این روغن باید با احتیاط همراه باشد؛ زیرا ممکن است باعث ورود باکتری به زخم‌های ناشی از اگزما بشود. روغن نارگیلی که برای درمان اگزما استفاده می‌شود؛ باید کاملا طبیعی و بدون هیچ ماده شیمیایی باشد.

بلغور جو دوسر کلوئید

برای استفاده از پودر بلغور جو دو سر کلوئیدی برای درمان اگزما باید وان حمام را پر از آب کرده و یک فنجان پودر جو به آب وان اضافه کنید. سپس در آب دراز بکشید؛ بعد از ۱۵ تا ۲۰ دقیقه از وان خارج شوید و بدن خود را بشویید. بعد از حمام، پوست خود را کاملا خشک کنید و یک لایه مرطوب‌کننده غیر آلرژی‌زا که درصد چربی آن کم باشد؛ به پوست خود بزنید. اگر امکان انجام دادن این دستورالعمل برای شما وجود ندارد؛ می‌توانید از کرم‌های موضعی با عصاره جو دو سر هم استفاده کنید.

روغن آفتابگردان

روغن آفتابگردان یک آب‌رسان عالی برای پوست است و می‌تواند پوست را مرطوب نگه دارد. همچنین می‌تواند از ورود باکتری‌ها به زخم‌های پوستی جلوگیری کند. استفاده از روغن آفتابگردان بعد از استحمام می‌تواند بیشترین اثرگذاری را در درمان اگزما داشته باشد.

گل همیشه‌بهار

گل همیشه‌بهار از قدیم‌الایام برای خارش و التهابات پوستی استفاده شده است. البته باید دقت کنید که معمولا روغن این گل را برای درمان اگزما مناسب نمی‌دانند؛ ولی استفاده از کرم آن باعث رفع خارش در پوست و برطرف کردن التهابات پوستی می‌شود.

نارون کوهی

ماده‌ای که از پوست و برگ نارون کوهی به دست می‌آید؛ برای تسکین خارش پوست مناسب است. این ماده به صورت موضعی بر روی پوست بدن استفاده می‌شود.

تاک بالونی

این تاک گرمسیری و گل‌دار از بومیان هند و آفریقا است. عصاره این گیاه را به عنوان پماد موضعی برای کاهش التهاب و خارش ناشی از اگزما و از بین بردن باکتری‌های پوستی استفاده می‌کنند.

شیرین‌بیان

در طب سنتی مدت‌زمان مدیدی است که از گیاه شیرین‌بیان برای درمان اگزما استفاده می‌کنند. ترکیب خاص شیرین‌بیان با عنوان گلیسیریتینیک اسید باعث کاهش تورم، خارش و التهاب پوست می‌شود؛ در نتیجه برای درمان اگزما می‌تواند بسیار موثر باشد.

بابونه

استفاده موضعی از گیاه بابونه باعث تسکین خارش و التهاب پوست می‌شود‌. اگر چای بابونه را هم بعد از سرد شدن به صورت موضعی بر روی پوست بدن خود بزنید؛ می‌تواند باعث بهبود بیماری شما بشود.

ژل آلوئه ورا

خواص ضد باکتریایی و ضد میکروبی ژل آلوئه ورا آن را در ردیف تسکین‌دهندگان اگزما قرار داده است. ژل آلوئه ورا با تقویت سیستم ایمنی بدن، می‌تواند باعث افزایش سرعت التیام زخم‌ها شده و کمک زیادی به بهبود پوست‌های اگزمایی کند. اگر قصد استفاده از این ژل را داشتید حتما اول آن را در یک قسمت از بدن تست کنید و اگر بدن شما واکنشی نشان نداد از آن برای کل بدن استفاده کنید؛ زیرا ژل آلوئه ورا ممکن است در برخی از افراد ایجاد حساسیت کند.

سرکه سیب

استفاده از سرکه سیب برای درمان اگزما باید با احتیاط انجام شود. سرکه سیب به دلیل قلیایی بودن ممکن است که باعث تحریک پوست و بدتر شدن اگزما بشود. ولی در بیشتر موارد دیده شده است که سرکه سیب یک مبارز خوب برای باکتری‌های موجود در زخم‌های اگزمایی است. این نوع سرکه را حتما باید قبل از مصرف رقیق کنید. برای استفاده از سرکه سیب می‌توانید یک قاشق غذاخوری سرکه سیب را با یک فنجان آب گرم مخلوط کنید. سپس محلول به دست آمده را بر روی یک تکه پنبه بریزید. پنبه‌ای را که حاوی محلول است؛ در یک پارچه نخی قرار دهید و سپس آن را بر روی زخم‌های اگزمایی بگذارید. مدت‌زمان قرار دادن این پانسمان بر روی زخم باید ۳ ساعت باشد.

راه دیگر استفاده از سرکه سیب برای درمان اگزما استفاده از آن در هنگام استحمام است. برای این کار وان حمام را پر از آب کرده و ۲ فنجان سرکه سیب را به آب اضافه کنید. سپس به مدت 15 تا 20 دقیقه در وازن دراز بکشید و در نهایت بدن خود را به طور کامل بشویید. بعد از حمام پوست خود را کاملا خشک کنید و از مرطوب‌کننده‌های فاقد چربی برای رطوبت رسانی به پوست خود کمک بگیرید.

عسل

عسل از گذشته تا به الان برای درمان زخم‌های پوستی، ترمیم پوست آسیب دیده و رفع عفونت‌های سطحی استفاده می‌شود. مصرف عسل به صورت خوراکی می‌تواند سیستم ایمنی بدن شما را تقویت کند. اما برای درمان اگزما بهتر است آن را به صورت موضعی استفاده کنید. برای درمان و تسکین اگزمای پوستی، باید سطح پوست را با عسل کاملا آغشته کنید و بعد از ۲ تا ۳ ساعت آن را بشویید.

روغن درخت چای

روغن درخت چای خاصیت ضدالتهابی دارد و می‌تواند برای درمان و تسکین اگزما موثر باشد. این روغن یک آب‌رسان قوی است و می‌تواند در درمان خشکی پوست و تسکین خارش به شما کمک کند. برای استفاده از روغن درخت چای حتما باید آن را با یکی دیگر از انواع روغن‌ها مثل روغن نارگیل و یا روغن زیتون مخلوط کنید. سپس مخلوط حاصل را به صورت موضعی به بدن خود بزنید.

فرق بین اگزما و پسوریازیس چیست؟

پسوریازیس یک بیماری پوستی است که در بسیاری از موارد با اگزما اشتباه گرفته می‌شود. اما این دو بیماری با هم تفاوت‌هایی دارند که در ادامه به آن‌ها اشاره خواهیم کرد. اگزما یک نوع التهاب پوستی و همراه با خارش است که گاهی با قرمزی و پوسته‌پوسته شدن پوست همراه است. نبود رطوبت کافی، استفاده از برخی شوینده‌ها و اقلامی مثل الکل، استفاده از لباس‌های پشمی و تنگ باعث بیشتر شدن علائم اگزما می‌شود.

پسوریازیس یک بیماری مزمن پوست است که بیشتر در افراد سفیدپوست دیده می‌شود. این بیماری مزمن التهابی با چاقی و دیابت هم مرتبط است. در این بیماری در پوست بدن تکه‌های ضخیم قرمز رنگ پوستی ایجاد می‌شود که روی آن‌ها حالت فلسی نقره‌ای‌رنگ پیدا می‌کند. این زخم‌ها دردناک و همراه با خارش فراوان هستند. پسوریازیس بیشتر در نواحی زانوها، آرنج، کف دست و پا و کمر دیده می‌شود.

اگزما یک بیماری پوستی است که معمولا به صورت دوره‌ای عود می‌کند؛ در حالی که پسوریازیس همیشه همراه بیمار است و هیچ وقت از شدت آن کم نمی‌شود. پسوریازیس یک بیماری پوستی بسیار جدی است که تشخیص به‌موقع آن می‌تواند در کنترل بیماری نقش موثری داشته باشد؛ بنابراین باید دقت کنید که آن را سرسری نگیرید و برای تشخیص اگزما از این بیماری پوستی، به پزشک مراجعه کنید.