درمان ترک یا شکاف های پوستی بعد از بارداری

ترک پوست چیست ؟

ترک یا شکاف پوست خطوط یا نوارهایی هستند که به دلیل کشیدگی زیاد بافت‌های متصل به پوست ایجاد می‌شوند. وقتی لایه میانی پوست دچار کشیدگی زیاد شود، برخی از فیبرهای کلاژن آن دچار پارگی می‌شوند. این باعث می‌شود رگ‌های خونی پنهان در زیر پوست از میان شکاف‌ها به شکل خطوط راه‌راه قرمز یا بنفش دیده شوند.

به مرور زمان، آنها همچنان که رگ‌های خونی التیام پیدا می‌کنند به رنگ سفید یا نقره‌ای درمی‌آیند. به طور کلی علایم مزبور به طور کامل از بین نمی‌روند. اگرچه علایم ترک پوست با درد همراه نیستند، می‌توانند به حس اعتماد و عزت نفس فرد لطمه بزنند. آنها می‌توانند در موارد شدید بدشکلی جسمانی ایجاد کنند.

به دلیل آثار روانی ناشی از بروز ترک پوست، خبرگان امر سال‌هاست در تلاش هستند تا درمان مؤثری برای این عارضه پیدا کنند. متاسفانه هیچ درمانی برای محو کامل آنها وجود ندارد. در هر حال راه‌های درمانی تازه‌ای برای ترک پوست در حال ایجاد است و برخی از این روش‌ها نویدبخش به نظر می‌رسند.

علل ایجاد ترک پوست

دلیل اینکه چرا برخی از افراد دچار علایم ترک پوست می‌شوند و دیگران دچار چنین مشکلی نمی‌شوند، روشن نیست. برخی از افراد بر مبنای ویژگی‌های ژنتیکی یا میزان هورمون‌ها ممکن است بیشتر مستعد ابتلاء به این وضعیت باشند.

یک مطالعه در نشریه آمریکایی زنان و زایمان (American Journal of Obstetrics and Gynecology) عنوان می‌کند زنانی که در سنین پایین باردار می‌شوند بیشتر دچار این وضعیت می‌گردند و به همین شکل زنانی که در طول بارداری وزن بیشتری می‌گیرند بیشتر در معرض این مشکل قرار دارند. در هر حال، این عوامل به تنهایی ضمانتی برای ابتلاء زنان به مشکل ترک پوست نیستند.

به نظر می‌رسد میزان بالاتر هورمون‌های استروئیدی در بدن در این مورد نقشی داشته باشد. افراد دچار بیماری کوشینگ (Cushing) بیش از افراد غیر مبتلاء به این عارضه مستعد این وضعیت هستند.

به صورت مشابه افرادی که داروهای استروئیدی مصرف می‌کنند یا کرم‌های استروئیدی موضعی به کار می‌برند ممکن است به احتمال بیشتری دچار مشکل ترک پوست شوند. کارشناسان بر این عقیده‌اند که این ممکن است ناشی از این باشد که هورمون‌های استروئیدی می‌توانند کُلاژن پوست را تضعیف کنند و احتمال شکنندگی آن را بالا ببرند.

درمان‌های پزشکی و کلینیکی ترک پوست

درمان‌های در دسترس توسط پزشکان و جراحان پلاستیک امیدهایی را برای کاهش نمای ترک‌های پوست به وجود می‌‌آورد. اگرچه هیچ راه‌حلی چاره همیشگی مشکل نشان نداده است، بسیاری از افراد با برخی از درمان‌های زیر به موفقیت‌هایی می‌رسند.

رتین – A

در یک مطالعه نشان داده شده است که کرم 0.1 درصد تریتینوئین (رتینوئیک اسید) می‌تواند نشانه‌های ترک پوست در مراحل اولیه را محو کند، اما مطالعات بعدی یافته‌های متناقضی نشان داده‌اند. ترتیتنوئین اغلب به اسم تجاری آن رتین – A نامیده می‌شود. رتین – A می‌تواند سبب عوارض جانبی نظیر سرخی و پوسته پوسته شدن پوست شود. این دارو نباید توسط زنان باردار یا پرستار مورد استفاده قرار گیرد.

این دارو می‌تواند از میان لایه ی رویی پوست عبور و کلاژن را بازسازی کند، که این توضیح دهنده این موضوع است که چگونه در برخی افراد باعث بهبود مشکل ترک پوست می‌شود.

تریتینوئین یک داروی صرفاً نسخه‌ای است. به نظر می‌رسد فواید آن در مواردی که برای پوست به تازگی دچار ترک شده استفاده می‌شود بیشتر است، بنابراین درمان زودهنگام توصیه می‌شود. وقتی نشانه‌های ترک پوست به سفیدی یا نقره‌ای می‌گرایند، تریتینوئین ممکن است مفید نباشد.

لیزردرمانی یا نوردرمانی

لیزر درمانی یکی از جدیدترین درمان‌های مربوط به ترک پوست است که به نظر می‌رسد در کاهش علایم آن مفید باشد. لیزرهای پالسی رنگ و نور پالسی شدید می‌توانند علایم ترک پوست را بهبود ببخشند و به مرور زمان تولید کلاژن را افزایش دهند. این درمان‌ها از سوی جراحان پوست یا پلاستیک و آرایشی و بهداشتی عرضه می‌شوند. انجمن جراحی پوست آمریکا (ASDS) لیزر یا نوردرمانی را به عنوان تنها روش‌های اثبات شده برای بهبود قابل ملاحظه علایم ترک پوست توصیه کرده است. برای رسیدن به نتیجه کامل تا ۱۰ جلسه درمانی ممکن است مورد نیاز باشد.

پلاسمای غنی از پلاکت (PRP)با اولتراسوند

درمان با پلاسمای غنی از پلاکت (PRP) به عنوان راهی برای احیاء پوست و افزایش تولید کُلاژن مقبولیت یافته است. PRP درمانی، پلاسمای غنی از پلاکت را که درست پیش از انجام اقدام درمانی از خون خود بیمار گرفته شده است مورد استفاده قرار می‌دهد.

جراحی پلاستیک

جمع کردن شکم، کشیدن پوست و دیگر اقدامات مانند ابدومینوپلاستی با برداشت پوست اضافی و سفت کردن پوست و بافت باقی مانده انجام می‌شود. این روش‌ها اغلب برای افرادی پیشنهاد می‌شود که دارای پوست آویزان بر اثر کاهش وزن یا بارداری هستند. بر مبنای نظر انجمن جراحان پلاستیک آمریکا افراد زیر کاندید ایده‌ال انجام جراحی پلاستیک هستند:

• دارای وزن پایدار بوده و از سلامت مناسب برخوردارند.
• دخانیات مصرف نمی‌کنند.
• دارای توقعات واقع‌گرایانه نسبت به آنچه جراحی پلاستیک می‌تواند انجام دهد، هستند.

این اقدامات درمانی مشخصاً برای برداشتن ترک‌های پوستی طراحی نشده‌اند. در هر حال، از میان رفتن علایم ترک پوست همراه برداشته شدن پوست آسیب دیده می‌تواند از جمله فواید این کار باشد. اگر پوست تضعیف نشده باشد، این نوع از جراحی ممکن است گزینه درمانی نباشد. بیماران قبل از هر اقدام جراحی باید در مورد ریسک‌های محتمل و فواید درمان با جراح خود مشورت کنند.

راهکارهای خانگی برای درمان ترک پوست

برخی کرم‌ها، روغن‌ها و دیگر فرآورده‌های موضعی برای پوست که در قفسه فروشگاه‌ها دیده می‌شوند ادعای آن را دارند که می‌توانند از ترک‌های پوست پیشگیری کرده یا آنها را کاهش دهند. ترکیبات عامه‌پسند در این مورد کره کاکائو، روغن زیتون و روغن مغز بادام هستند. علی‌رغم ادعاهای مندرج بر پشت لیبل محصولات، تاکنون اثبات نشده است که کرم‌ها و روغن‌های پشت ویترین در پیشگیری یا درمان ترک پوست کمک کننده باشند. ترک پوست در لایه جلدی زیرین پوست بروز می‌کند، که کرم‌ها و مرطوب‌کننده‌ها قادر به رسیدن به آنجا نیستند.

چکیده 6 آزمون بالینی دریافته است که پیشگیری از ترک پوست با استفاده از فرآورده‌های مراقبت موضعی پوست موفقیت‌آمیز نیست. به علاوه، مالیدن مرطوب‌کننده‌ها یا کرم‌ها پس از بروز ترک پوست تأثیری در نمای ظاهری آنها ندارد. اگرچه کرم‌های ترک پوست ممکن است مفید نباشند، مراقبت کامل از پوست می‌تواند باعث شود که پوست خوب به نظر برسد و بهترین حس از آن ناشی شود. «آکادمی پوست آمریکا» پیشنهاد می‌دهد:

حفاظت مناسب در برابر آفتاب

کرم‌های ضد آفتاب به تنهایی نمی‌توانند از ترک پوست پیشگیری کنند، اما آنها در کل به سلامت پوست و جلوه ظاهری آن کمک می‌کنند. قرار گرفتن در معرض آفتاب می‌تواند جراحات و علایم پوستی را قابل توجه‌تر کند. نور آفتاب همچنین به شکل قابل توجهی ریسک سرطان پوست را افزایش می‌دهد. به علاوه قرار گرفتن در معرض آفتاب می‌تواند باعث خرد شدن فیبرهای کلاژن شود، که فرد را بیشتر در ریسک ترک‌های پوستی قرار می‌دهد.

پوست را مرطوب نگه دارید

استفاده از مرطوب کننده‌ها درست پس از دوش گرفتن، زمانی که پوست هنوز نمدار است، می‌تواند به نفوذ بهتر آنها و نرم و منعطف نگه داشتن پوست کمک کند. زنان باردار ممکن است پوستشان بر اثر اتساع سریع در ناحیه شکم دچار خارش شود، و مرطوب کننده‌ها اغلب در این مورد تسکین دهنده هستند.

پیشگیری از ترک پوست به طور کامل امکان‌پذیر نیست، اما رعایت شیوه زندگی سالم می‌تواند ریسک ابتلا به آن را کاهش دهد. نوشیدن آب به میزان کافی، خوردن غذاهای مغذی و ورزش منظم می‌تواند وزن را در محدوده سالم نگه دارد و سلامت انسان را در کل تقویت کند

اجتناب از تغییر وزن ناگهانی و تلاش در مسیر وزن‌گیری سالم و تدریجی در دوران بارداری نیز مفید هستند. کالج آمریکایی زنان و زایمان وزن گرفتن معادل 12.5 تا 16.5 کیلوگرم را در طول دوره بارداری برای زنان دارای وزن نرمال توصیه می‌کند.

اگر ترک‌های پوستی شدید باشند یا در احساس رضایت روانی فرد اختلال ایجاد کنند، گزینه‌های درمانی در دسترس است. افراد می‌توانند به پزشکان متخصص در درمان ترک پوست مراجعه کنند و در مورد راه حل‌های ممکن و روش‌های کاهش بروز ظاهری آنها باخبر شوند.