کربوکسی تراپی | هزینه و مزایا، عوارض و کاربردها

کربوکسی تراپی چیست ؟

کربوکسی تراپی یا کربن دی اکسید تراپی (CDT) تکنیک جدیدی در علم پزشکی محسوب نمی‌شود. این روش در دهه‌ی ۱۹۳۰ در کشور فرانسه ابداع شد. فرانسوی‌ها متوجه شده بودند که حمام کردن یا شنا در آبی که درصد بالایی از گاز دی اکسید کربن دارد، موجب بهبودی سریع‌تر زخم‌ها و آسیب‌های پوستی می‌شود.

در دهه‌ی ۱۹۵۰ میلادی، جراحان قلب از کربوکسی تراپی برای درمان بیماری‌های عروقی که ناشی از مشکلات خونرسانی به بافت‌ها یا تجمع چربی در عروق بود، استفاده کردند. نهایتاً در سال ۱۹۹۵، کربوکسی تراپی جای خود را در میان روش‌های زیبایی و جوانسازی پوست باز کرد و به سرعت به یکی از روش‌های فراگیر در این حوزه تبدیل شد. عمده کاربردهای این روش در گذشته شامل از بین بردن چربی‌های موضعی و جوانسازی پوست بود.

به مرور از کربوکسی تراپی برای بهبود انعطاف پذیری یا الاستیسیته، بهبود خونرسانی به بافت پوستی، رفع چین و چروک‌ها و افزایش کلاژن سازی استفاده شد.

کربوکسی تراپی روشی برای درمان سلولیت، ترک‌های پوستی، سیاهی زیر چشم و جوانسازی پوست است. از این روش درمانی می‌توان در پلک‌ها، صورت، گردن، دست‌ها، باسن، شکم و پاها استفاده کرد. در این روش از گاز کربن دی اکسید استفاده شده که به طور طبیعی در بدن تولید می‌شود.

کربوکسی تراپی نوعی مزوتراپی است و در همه جای دنیا به شکل رایجی استفاده می‌شود. تاکنون عوارض جانبی شدید یا دائمی در مورد این روش مشاهده نشده است. کربوکسی تراپی یکی از سریع‌ترین و ساده‌ترین روش‌های جوانسازی پوست است. جلسات درمانی معمولاً بین ۱۵ تا ۳۰ دقیقه طول می‌کشد. بلافاصله بعد از درمان می‌توانید به کارهای روزمره مشغول شوید. فقط در مورد درمان سلولیت، باید تا ۲۴ ساعت بعد از درمان از رفتن در وان یا شنا خودداری کنید.

نحوه انجام عمل

فرآیند دقیق درمانی به استفاده و محل تحت درمان بستگی دارد، ولی کلیات کربوکسی تراپی تقریباً یکسان است. در این روش از یک کپسول گاز دی اکسید کربن استفاده می‌کنیم که با یک لوله‌ی پلاستیکی به یک دستگاه تنظیم کننده‌ی جریان گاز متصل شده است. پزشک شما با استفاده از این دستگاه با دقت بسیاری میزان ورود گاز به بدن را کنترل می‌کند.

دی اکسید کربن از کپسول به دستگاه تنظیم‌کننده و سپس به یک لوله‌ی استریل وارد می‌شود که در انتهای آن فیلتری تعبیه شده است. این فیلتر تمام ناخالصی‌های باقی مانده را جذب می‌کند که وارد بدن نشوند. گاز از فیلتر عبور کرده و وارد یک سوزن بسیار ریز می‌شود. پزشک با استفاده از این سوزن، گاز دی اکسید کربن را به زیر پوست شما می‌فرستد.

در این روش گاز کربن دی اکسید به لایه‌های زیرین پوست تزریق می‌شود. کربن دی اکسید وارد بافت‌ها شده و به صورت موضعی در محل تحت درمان انتشار می‌یابد. بدن در واکنش با افزایش میزان دی اکسید کربن، شروع به فعال‌سازی مکانیسم‌های جبرانی می‌کند.

حتماً می‌دانید که گاز دی اکسید کربن در فرآیند تولید انرژی توسط سلول‌های بدن ما تولید می‌شود. سلول‌ها با استفاده از مواد غذایی (مثل قندها) و گاز اکسیژن، در فرآیند تنفس سلولی، انرژی و دی اکسید کربن تولید می‌کنند. برای همین بدن ما به طور مداوم به اکسیژن نیاز دارد و دی اکسید کربن تولیدی را با بازدم دفع می‌کند.

جوانسازی با استفاده از واکنش طبیعی بدن

وقتی در حالت طبیعی در یک بافت میزان دی اکسید کربن زیاد می‌شود، یعنی یا میزان ورود اکسیژن کم بوده یا خونرسانی به آن بافت کاهش یافته است. چون دی اکسید کربن به کمک خون از بافت‌های بدن به ریه انتقال می‌یابد تا دفع شود. بدن برای جبران این دو مشکل احتمالی، خونرسانی به آن بافت را افزایش می‌دهد. پس در واقع در کربوکسی تراپی، فرآیندهای طبیعی بدن را تحریک می‌کنیم تا به نتایج دلخواه برسیم.

بعد از تزریق دی اکسید کربن به زیر پوست، حدود ۷۰ درصد از این گاز با آب موجود در بافت و خون واکنش می‌دهد و تبدیل به ماده‌ای اسیدی به نام بیکربنات می‌شود. بیکربنات باعث اسیدی شدن محیط بافت و خون موضعی می‌شود و بدن برای جبران این مشکل، خونرسانی به بافت را افزایش می‌دهد. نکته‌ی جالب این است که هرچه محیط بافت اسیدی‌تر باشد، اکسیژن بیشتری به آن وارد می‌شود.

افزایش خونرسانی منجر به جوانسازی می‌شود

برای افزایش خونرسانی بافتی، بدن ما چند راهکار دارد. یکی گشاد شدن عروق کوچک بافتی است. عروق بلافاصله بعد از این که در معرض درصد بالای کربن دی اکسید قرار می‌گیرند، گشاد شده و خونرسانی بافتی را افزایش می‌دهند. در مرحله‌ی بعد، بدن شروع به ترشح فاکتورهای رشد مختلف می‌کند تا در آن محل عروق جدیدی شکل بگیرد و شبکه‌ی خونرسانی گسترده‌تر شود. این فاکتورهای رشد سه تاثیر مهم بر روی بافت می‌گذارند:

• خونرسانی را افزایش می‌دهند.
• بافت را تشویق به سوزاندن چربی‌ها می‌کنند.
• فرآیندهای ترمیمی پوست مانند کلاژن سازی را تحریک می‌کنند.

کاربردهای کربوکسی تراپی

کربوکسی تراپی در پزشکی استفاده‌های فراوانی دارد. در درمان‌های زیبایی، کابردهای آن شامل موارد زیر است:

• بهبود انعطاف پذیری و درمان شل شدگی و افتادگی پوست،
• رفع آثار پیر پوستی و جوانسازی پوست،
• رفع تیرگی و چروک‌های دور چشم،
• کاهش سلولیت و چربی‌های موضعی،
• درمان استرچ مارک یا ترک‌های پوستی ناشی از حاملگی یا چاقی،
• جوانسازی بخش‌های مختلف بدن مانند گردن، دلکته و پشت دست،
• برطرف کردن چین و چروک‌های صورت،
• موثر در درمان ریزش مو،
• بهبود نتایج لیپوساکشن،
• برطرف کردن جای زخم و آثار آکنه.

کربوکسی تراپی را می‌توان در بخش‌های مختلف بدن شامل پلک‌ها، صورت، گردن، دست‌ها، شکم، باسن و پاها استفاده کرد.

ممنوعیت استفاده

اگر هر یک از موارد زیر در مورد شما صدق می‌کند، کاندیدای مناسبی برای کربوکسی تراپی نیستید:

• بیماری‌های قلبی عروق کنترل نشده یا حاد (مانند فشار خون کنترل نشده)،
• بیماری‌های تنفسی حاد،
• مشکلات انعقاد خون (مثل هموفیلی)،
• آمبولی ریه که اخیراً رخ داده باشد،
• بیماری‌های بافت پیوندی،
• عفونت پوستی،
• دیابت کنترل نشده،
• بارداری یا شیردهی.

تعداد جلسات درمانی

تعداد جلسات درمانی به محل استفاده، نوع مشکلی که دارید و اهداف شما بستگی دارد.

• برای از بین بردن چربی‌های موضعی، ۸ تا ۱۰ جلسه‌ی درمانی به بهترین نتایج ختم می‌شود. جلسات هر هفته یا یک هفته در میان انجام می‌شوند و ممکن است چند جلسه‌ی درمانی سالانه هم نیاز داشته باشید.
• برای درمان سلولیت و پوست پرتقالی، معمولاً ۶ تا ۱۰ جلسه‌ی درمانی کفایت می‌کند. این جلسات هم با فواصل یک یا دو هفته‌ای برگزار می‌شوند.
• برای درمان ترک‌های پوستی به ۴ تا ۱۰ جلسه‌ی درمانی نیاز است که ماهی یکبار برگزار می‌شوند.
• برای سیاهی زیر چشم، ۴ تا ۸ جلسه‌درمانی به صورت ۲ هفته تا ۴ هفته در میان نیاز است.
• جوانسازی پوست هم به ۴ تا ۸ جلسه‌ی درمانی نیاز دارد که ۳-۴ هفته یکبار برگزار می‌شوند.

توصیه و مراقبت ها

برای کربوکسی تراپی تقریباً هیچ آمادگی خاصی لازم نیست. بسته به محل تحت درمان ممکن است پزشک به شما توصیه‌هایی بکند. بهتر است تا چند روز قبل از مراجعه به کلینیک داروهای ضد التهابی (مثل ایبوپروفن و ژلوفن) یا آسپرین مصرف نکنید. این داروها احتمال کبودی را زیاد می‌کنند.

یکی از مزیت‌های کربوکسی تراپی این است که بعد از درمان نیاز به مراقبت نداشته و محدودیت خاصی هم نخواهید داشت. به طور کلی تا ۴ ساعت بعد از درمان در معرض آب سرد قرار نگیرید. در مورد درمان سلولیت، تا ۲۴ ساعت از رفتن در وان حمام یا استخر خودداری کنید.

خطرات و عوارض

درمان ترک‌های پوستی کاملاً بدون درد است؛ چون پوست دچار ترک، قابلیت‌های حسی عادی را ندارد. ممکن است کمی احساس فشار یا خارش بکنید که بین ۵ تا ۱۰ دقیقه بعد از تزریق برطرف می‌شود. درمان اسکارها و جای زخم هم اصلاً درد ندارد، چون اساساً بافت زخم فاقد اعصاب درد است.

کربوکسی تراپی برای درمان سلولیت و چربی‌های موضعی دست، شکم و پا شرایط خاص خودش را دارد. در این موارد گاز بیشتری به بافت چربی مورد هدف تزریق می‌شود و در واقع آن‌ها را باد می‌کنیم. به همین خاطر ممکن است کمی احساس فشار در ناحیه‌ی تحت درمان داشته باشید. مثلاً در مورد دست، احساس شما مشابه وقتی خواهد بود که می‌خواهند فشار خون شما را اندازه بگیرند. چون خونرسانی به این بخش افزایش یافته است، ناحیه‌ی تحت درمان تا ۲۴ ساعت آینده گرم خواهد بود و احتمالاً احساس سوزن سوزن شدن خفیفی خواهید داشت.

کربوکسی تراپی تنها یک عارضه‌ی محتمل دارد، آن‌ هم کبود شدن محل تزریق است. این عارضه تقریباً هیچگاه برای نواحی زیر چشم رخ نمی‌دهد. کبودی زمانی شایع است که دست‌ها و پاها تحت کربوکسی تراپی قرار می‌گیرند. سایر عوارض کربوکسی تراپی بسیار خفیف‌اند و اگر رخ بدهند، حداکثر تا چند ساعت بعد از جلسه‌ی درمانی برطرف می‌شوند. عوارض موقت عبارت‌اند از:

• درد خفیف در محل تزریق،
• احساس عجیب در زیر پوست.

هزینه‌ کربوکسی تراپی

کربوکسی تراپی از جمله خدمات جوانسازی پوست است که در کلینیک فوق تخصصی پارسا ارائه می‌شود. پزشکان و تیم درمانی ما به خوبی با انواع تکنیک‌ها و روش‌های استفاده از کربوکسی تراپی آشنا هستند و از به‌روزترین شیوه‌های اجرای درمان استفاده می‌کنند. همچنین تمامی دستگاه‌ها و لوازم مصرفی کلینیک از بهترین و معتبرترین برندها تهیه می‌شوند. به همین جهت به جرئت می‌توانیم بگوییم که کلینیک پارسا یکی از بهترین مراکز کربوکسی تراپی در ایران است.

هزینه کربوکسی تراپی به محل تحت درمان، استفاده‌ی درمانی و شدت مشکلات پوستی دارد. هزینه‌ی کربوکسی تراپی در کلینیک پارسا برای هر جلسه ۳۰۰ هزار تومان است.