پروتز پکسی چیست ؟ | ماندگاری، نتایج، عوارض و هزینه

جراحی پروتز پکسی چیست ؟

فرم سینه زنان معمولا بر اثر عوامل مختلف دچار تغییراتی می‌شود که بعضا خوشایند نیست، یا افتاده و آویزان می‌شود یا به صورت چروکیده درمی‌آید. در حال حاضر عمل‌های جراحی مختلفی برای اصلاح فرم سینه بانوان وجود دارد. در عمل پروتز سینه، با توجه به میزانی که فرد تمایل به برجستگی سینه‌ها دارد، جراح پروتزی را در بافت سینه قرار می‌دهد تا علاوه بر اینکه سینه‌ها بزرگتر به نظر برسند، فرم ظاهری بهتری هم پیدا کنند. این عمل در زنانی که سینه‌های نسبتا کوچکی دارند نیز بسیار کاربرد دارد.

در برخی موارد سینه‌ از سایز خوبی برخوردار است، اما افتاده و آویزان به نظر می‌رسد. در این مواقع پزشک تنها با عمل لیفت سینه که در آن پستان کاملا به سمت بالا کشیده می‌شود و پوست اضافه آن خارج می‌شود، فرم سینه را اصلاح می‌کند. امروزه بر اساس نیاز مراجعه‌کنندگان نوع دیگری از عمل جراحی سینه کاربرد بسیار زیادی پیدا کرده است که در آن علاوه بر اینکه پروتز سینه جایگذاری می‌شود، در همان عمل، سینه هم لیفت و به سمت بالا کشیده می‌شود. به این عمل ترکیبی لیفت سینه و کاشت ایمپلنت که به صورت همرمان اتفاق می‌افتد، جراحی پروتز پکسی می‌گویند.

عوامل تغییر در فرم سینه

فرم سینه‌ زنان بر اثر عوامل مختلفی تغییر می‌کند، این تغییرات در برخی موارد به قدری شدید هستند که عمل جراحی را به عملی ضروری تبدیل می‌کنند. در ادامه عواملی که این تغییرات شدید را به وجود می‌آورند، بررسی می‌کنیم:

• دوران بارداری و تغییرات هورمونی،
• دوران شیردهی که باعث تغییر فرم سینه‌ها می‌شود.
• تغییرات شدید وزنی (مخصوصا کاهش وزن قابل توجه)،
• افزایش سن،
• تاثیر عوامل ژنتیکی و وراثت،
• شل شدن سینه‌ها.

کاندید مناسب جراحی پروتز پکسی

با توجه به اینکه مشکل هر سینه با یک نوع عمل جراحی اصلاح می‌شود، شما باید در نظر داشته باشید که کدام نوع برای شما مناسب‌تر است. افرادی که شرایط زیر را دارند می‌تواند از عمل پروتز پکسی نیز استفاده کنند.

• زنانی که سینه‌های به شدت افتاده و آویزان دارند.
• کسانی که بافت سینه کوچکی دارند و اصطلاحا مسطح است.
• نوک سینه‌ها هم عاملی تعیین‌کننده است، کسانی که نوک سینه افتاده دارند می‌توانند از این روش استفاده کنند.
• سینه‌هایی که نسبت به هم متقارن نیستند.
• کسانی که تمایل دارند، سایز سینه‌هایشان افزایش پیدا کند و برجسته‌تر به نظر برسد.
• افرادی که به دلیل برخی شرایط بیرونی مانند افزایش سن، بارداری‌های متعدد و جراحی‌های سرطان آسیب زیادی به فرم و بافت سینه‌هایشان وارد شده است نیز می‌توانند از این روش استفاده کنند.

برای جراحی پروتز سینه چه نکاتی را باید در نظر بگیرید؟

یک بخش مهم عمل جراحی پروتز پکسی، کاشت پروتز است که باعث افزایش سایز قابل توجهی در اندازه سینه‌ها می‌شود. هنگامی که می‌خواهید در رابطه با این بخش از جراحی تصمیم‌گیری کنید، باید 4 عامل مهم و اساسی را در نظر بگیرید. این عوامل عبارتند از:

نوع برش و کاشت پروتز

سه برش رایج برای بزرگ کردن سینه‌ها وجود دارد که جراح با بررسی و معاینه سینه‌ها، یک نوع مناسب را انتخاب می‌کند. نوع این برش‌ها به شرح زیر است:

• برش اینفرامماری : در این روش جراح برش را زیر چین سینه‌ها و اصطلاحا زیر هلال سینه‌ها ایجاد می‌کند. این روش به نسبت تکنیک‌های دیگر برش سینه کاربرد بسیار زیادی دارد، زیرا جای زخم به راحتی در زیر سینه‌ها پنهان می‌شود. از دیگر مزایای این روش می‌توانیم عوارض کم آن اشاره کنیم، همچنین در این روش دسترسی بهینه به بافت سینه وجود دارد و پزشک می‌تواند با دقت بالا این جراحی را انجام دهد.
• برش ترانس آگزیلاری : در این روش برش‌ها به جای زیر سینه، در زیر بغل ایجاد می‌شود. یکی از معایب این تکنیک این است که جای زخم برش‌ها به راحتی قابل رویت هستند.
• برش پری آرئولار : در این روش جراح برش‌ها در نوک سینه ایجاد می‌کند؛ یک روش نسبتا نادر که در برخی مواقع پزشک آن را برای شرایط خاصی توصیه می‌کند.

اندازه پروتز

یکی از مهم‌ترین بخش‌های جراحی پروتز سینه، انتخاب اندازه و سایز پروتز است. وقتی نوبت به این بخش از عمل جراحی پروتز پکسی می‌رسد، باید عوامل مختلفی را در نظر بگیرید تا انتخابی هوشمندانه انجام دهید. ملاحظاتی مانند شکل دیواره سینه، فرم بدن، سبک زندگی، اهداف و انتظارات شما باید مورد توجه قرار بگیرد. یک جراح دلسوز و باتجربه، می‌تواند شما را در مورد اینکه چه اندازه‌ای و چه شکلی مناسب‌ترین انتخاب است، یاری کند.

افزایش سایز سینه‌ها تا ۲ سایز بیشتر از سینه‌های طبیعی، بسیار نرمال و استاندارد به نظر می‌رسد.

جنس پروتز

پروتزهای سیکونی و سالین (آب نمک) از پرکاربردترین پروتزهایی هستند که امروزه از آن‌ها در عمل‌ جراحی پروتز پکسی استفاده می‌شود. انتخاب هر نوع به عوامل مختلفی مثل انتظارات، اولویت‌ها و نوع بدن فرد بستگی دارد. پروتزهای سیلیکونی به نسبت پروتزهای سالین گران‌تر هستند و به برش‌های بزرگتری نیاز دارند، اما این نوع پروتزها بیشتر به بافت سینه شباهت دارند و احساسی واقعی را تداعی می‌کنند. پروتزهای سیلیکونی برای کسانی که بافت سینه‌هایشان بسیار کوچک است، یک انتخاب حرفه‌ای است.

پروتزهای سالین برای افرادی که بافت سینه‌های نسبتا خوبی دارند مناسب است؛ زیرا با کوچک‌ترین تغییر حجم و شکل، سینه‌های را تغییر می‌دهند. هر دو نوع پروتز حدود ۱۵ تا ۲۰ سال عمر می‌کنند و دارای سوابق ایمنی عالی هستند.

فرم و شکل پروتز

فرم و شکل پروتزهای سینه به دو دسته اصلی تقسیم می‌شوند که شما می‌توانید با توجه به سلیقه خود یکی از آن‌ها را انتخاب کنید.

پروتز‌های گرد : خانم‌هایی که می‌خواهند سینه‌هایی برجسته‌تر از حد معمول داشته باشند، این نوع پروتز را انتخاب می‌کنند. همچنین برای خانم‌هایی که بافت سینه بسیار شل دارند، این نوع پروتز می‌تواند انتخاب بسیار مناسبی باشد. پروتزهای گرد، ظاهر سینه‌ها را به شکل مطلوبی گرد می‌کند و فرم آن‌ها را بهبود می‌بخشد، به همین دلیل این نوع پروتز در میان کسانی که بر اثر سرطان سینه، بافت قابل توجهی از سینه‌های خود را برداشته‌اند مناسب است.

پروتزهای قطره اشکی : قسمت بالایی پروتزهای قطره اشکی به نسبت پایین آن از ضخامت کمتری برخوردار است و قسمت‌های پایینی پرتر هستند. این نوع پروتز فرم سینه‌ها را به شکل اشک درمی‌آورد و باعث می‌شود که شکل ظاهری سینه‌ها بسیار مطلوب به نظر برسد. این نوع پروتز بر بافت اسکار سینه سوار می‌شود.

روش‌های جراحی لیفت سینه

یکی دیگر از مراحل مهم جراحی پروتز پکسی، لیفت سینه است. یک آزمایش ساده برای تعیین افتادگی سینه وجود دارد، با انجام این آزمایش می‌توانید به راحتی افتادگی سینه خود را تعیین کنید. یک مداد را تا جایی که ممکن است زیر سینه قرار دهید. اگر مداد زیر سینه‌ها قرار بگیرد و بر زمین نیفتد، احتمالا سینه‌های شما دچار افتادگی شده است. همچنین می‌توانید بررسی کنید که نوک سینه‌ها در چه امتدادی از مداد قرار دارد، اگر نوک سینه‌ها پایین‌تر از مداد قرار داشت، می‌توانید آن را به عنوان نشانه‌ای برای افتادگی سینه در نظر بگیرید.

یکی از مهم‌ترین عواملی که باعث افتادگی سینه می‌شود، از دست دادن حجم سینه است. افتادگی سینه با افزایش سن، نوسان شدید وزنی و تعداد بارداری‌ها نیز رابطه مستقیم دارد. به طور کلی سه نوع تکنیک اصلی برای انجام عمل جراحی لیف سینه وجود دارد. این سه تکنیک به شرح زیر هستند.

لیفت سینه هلالی

این تکنیک بیشتر برای کسانی استفاده می‌شود که از افتادگی سینه کمتری برخوردار هستند. در این روش فقط یک برش در ناحیه امتداد لبه بیرونی بالایی هاله ایجاد می‌شود، همچنین برش‌هایی که در این تکنیک ایجاد می‌شود عمدتا به صورت نامرئی هستند؛ زیرا در رنگدانه تیره‌تر آرئول قرار می‌گیرند.

لیفت سینه پری آرئولار

لیفت سینه آرئولار گاهی اوقات با نام لیفت دونات نیز شناخته می‌شود. این تکنیک گزینه‌ای مناسب برای افرادی است که دچار افتادگی خفیف سینه هستند و تنها با یک لیفت ظریف نتایج مثبتی را به دست می‌آورند. در این روش جراح برشی دایره‌ای در اطراف کل لبه خارجی هاله سینه ایجاد می‌کند و تغییرات لازم را اعمال می‌کند. در این روش از برش‌های ایجاد شده یک اسکار باقی می‌ماند که نسبتا قابل مشاهده است.

لیفت سینه به شکل عمودی

لیفت عمودی عموما برای زنانی که افتادگی متوسط سینه دارند و نیاز دارند که فرم سینه‌ها را به شکل قابل توجهی تغییر دهند، مناسب است. برای این تکنیک دو برش مورد نیاز است. یک برش دایره‌ای در اطراف لبه بیرونی هاله و یک برش عمودی دیگر از پایین هاله تا چین طبیعی سینه (چین زیر پستانی) ایجاد می‌شود. برای اینکه بتوانید برش‌ها را به خوبی تجسم کنید، آبنبات چوبی را در نظر بگیرید، چون برش‌ها دقیقا به شکل آبنبات چوبی ایجاد می‌شود. در برخی موارد هم این تکنیک لیفت آبنبات چوبی نیز شناخته می‌شود.

لیفت سینه لنگر (T معکوس)

در این روش برش‌هایی ایجاد می‌شود که به شکل لنگر است. این روش برای زنانی کاربرد دارد که نیاز به تغییر شکل چشمگیر برای بهبود افتادگی سینه‌های خود دارند. این روش که به نام روش T معکوس نیز شناخته می‌شود، به ایجاد 3 برش نیاز دارد:

• یک برش دور لبه بیرونی آرئول ایجاد می‌شود، درست همانند برشی که در لیفت دور آرئول ایجاد می‌شد.
• دومین برش به صورت عمودی از پایین هاله به سمت چین زیر پستانی ایجاد می‌شود.
• سومین برش هم به صورت افقی در امتداد چین طبیعی سینه ایجاد می‌شود که همگی در جهت اصلاح فرم سینه هستند.

توصیه های قبل از عمل

برای اینکه عوارض احتمالی ناشی از عمل جراحی کاهش پیدا کند، بهتر است قبل از عمل مواردی را رعایت کنید. این موارد به شرح زیر است:

• با انجام آزمایشات مختلف و معاینات دقیق پزشکی از سلامت عمومی خود اطمینان حاصل کنید.
• در یک مدت زمان مشخصی دارای یک وزن ثابت باشید، بهتر است این مدت زمان حدود یک سال باشد.
• بهتر است مصرف دخانیات به خصوص سیگار را از 14 روز قبل از عمل قطع کنید. سیگار به شدت احتمال بروز عوارض را افزایش می‌دهد و ممکن است فرد را با مشکلات جدی روبرو کند.

دوران نقاهت

زخم‌ها را باید بعد از عمل بلافاصله پانسمان کرد تا سینه‌ها دچار تورم نشوند. همچنین پزشکان لوله‌هایی را به طور موقت زیر پوست سینه قرار می‌دهند تا مایعات اضافی بتوانند از طریق آن خارج شوند و زیر پوست جمع نشوند. برای تسکین درد و جلوگیری از عفونت پزشک داروهای خاصی تجویز می‌کند، مسکن‌ها برای کاهش درد و آنتی بیوتیک‌ها برای کاهش احتمال عفونت تجویز می‌شود. بهتر است این داروها را بر اساس دستورالعمل پزشک مصرف کنید.

در برخی موارد پزشک پوشیدن سوتین‌های مخصوصی را به شکل شبانه‌روزی تجویز می‌کند، بهتر است این سوتین‌ها را به مدت شش تا هشت هفته مداوم استفاده کنید تا زخم‌ها هرچه سریع تر بهبود پیدا کرده و بتوانید به شرایط عادی زندگی بازگردید.

عوارض جراحی پروتز پکسی

جراحی پروتز پکسی هم مانند هر عمل جراحی دیگر، عوارض مختلفی به همراه دارد. از مهم‌ترین و شایع‌ترین عوارض این جراحی می‌توانیم به موارد زیر اشاره کنیم:

• کبودی،
• احساس درد در ناحیه سینه ها،
• واکنش‌های منفی به داروهای بیهوشی،
• متورم شدن سینه‌ها،
• کاهش حساسیت در نوک و پوست سینه‌ها و تجربه نوع خاصی از بی‌حسی ( این بی‌حسی ممکن است به صورت دائمی یا موقت ایجاد شود.)
• عفونت، که تا حد زیادی با مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها قابل کنترل است.
• احساس سفتی در ناحیه قفسه سینه،
• تغییر شکل دیواره قفسه سینه.

مراقبت‌های بعد از عمل

این جراحی همانند عمل‌های جراحی دیگر از حساسیت بالایی برخوردار است، به همین دلیل شما را با محدودیت‌هایی همراه می‌کند. این محودیت‌ها شامل موارد زیر است:

• شما هرگز اجازه خوابیدن روی سینه‌ها را ندارید و باید به صورت طاق باز بخوابید. این مورد باید تا دو هفته رعایت شود.
• چون این عمل جراحی با درد همراه است، بهتر است در هنگام احساس درد از فشار دادن یا ماساژ دادن سینه‌ها خودداری کنید.
• معمولا بخیه‌ها به صورت جذبی هستند، پس بهتر است تا زمانی که در جای خود قرار دارند دستکاری نشوند.
• برای انجام فعالیت‌های سنگین ورزشی صبور باشید و به مدت شش تا هشت هفته از انجام هرگونه فعالیت ورزشی سنگین خودداری کنید، همچنین اجسام سنگین را بلند نکنید.
• استفاده از سوتین‌های طبی را تا زمانی که پزشک به شما توصیه کرده است، در دستور کار خود قرار دهید.
• از حمام آفتاب گرفتن و سولاریوم به مدت یک سال دوری کنید.
• وزن خود را به صورت ثابت نگه دارید.
• برای از بین رفتن تورم و کبودی‌ها بهتر است از کمپرس آب سرد استفاده کنید.

بعد از انجام پروتز پکسی چه انتظاری می‌توان داشت ؟

نتایج مثبت عمل پروتز پکسی بلافاصله بعد از آن قابل مشاهده است، شما باید برای دیدن نتایج اصلی به اندازه کافی صبور باشید، زیرا بدن و به خصوص سینه‌ها بعد از عمل به زمان احتیاج دارند تا بتوانند به شرایط عادی برگردند. معمولا بعد از گذشت چندین ماه که هم عوارض بعد از عمل از بین می‌رود و هم میزان تورم و کبودی کاهش پیدا می‌کند، رضایت بیماران افزایش چشمگیری پیدا می‌کند. فراموش نکنید که این عمل از حساسیت بسیار بالایی برخوردار است، به همین دلیل باید به اندازه کافی نکات بهداشتی لازم را رعایت کنید تا بعد از حدود یک سال از نتایج عمل خود بیشترین بهره را ببرید.

توجه داشته باشید که حفظ وزن به صورت ثابت و سبک زندگی سالم می‌تواند تا سال‌های سال فرم سینه‌های شما را در حالت نرمال نگه دارد؛ پس جراحی سینه تنها یک جراحی ساده نیست و به مراقبت‌های بعد از عمل نیاز دارد تا نتایج مثبت در طولانی مدت حفظ شوند.

هزینه عمل پروتز پکسی چقدر است ؟

هزینه‌های انجام پروتز سینه باید تماما توسط خود شخص پرداخت شود؛ زیرا این عمل یکی از اعمال زیبایی است و بیمه آن را تحت پوشش قرار نمی‌دهد. هزینه پروتز سینه به عواملی نظیر نوع پروتز مورداستفاده، محل کلینیک و میزان تخصص و مهارت پزشک بستگی دارد. نکته مهم این است که ارزان بودن به معنای بی‌کیفیت بودن نیست. همان‌طور که گران‌تر بودن نمی‌تواند تضمینی برای اطمینان به کلینیک و پزشک موردنظر باشد.

شما باید پیش از انجام پروتز سینه به‌طور کامل درباره کلینیک تحقیق کنید و بهترین پزشک را برای انجام پروتز سینه انتخاب کنید. به هزینه‌های جراحی پروتز سینه باید هزینه‌های جلسات مشاوره و آزمایش‌های قبل از عمل و هزینه معاینات بعد از عمل و معاینات دوره‌ای را نیز اضافه کنید.

هزینه عمل پروتزپکسی در کلینیک پارسا تهران بین ۵۰ تا ۶۰ میلیون تومان می‌باشد.